اتل متل یه فانوس / فرستادم برات بوس / گرفتی بگو آره / نشد بگو دوباره

گر فضای روزگار تکه کند قلب مرا می نویسم روی هر تکه از آن نام تو را

انگار پای ثانیه ها لنگ می شود وقتی دلی برای دلی تنگ می شود

روی گل زرشکی / با یک مداد مشکی

هزار دفه نوشتم / تو انتهای عشقی

نوشتم پیامی با شوق خنده / که باشی با خبر از حال بنده

نوشتم این پیام از دل برایت / جوابش را بده جانم فدایت

طبقه ی یک , طبقه ی دو , طبقه ی سه , طبقه ی چهار , طبقه ی پنج

با اسانسور قلبم بازی نکن اون تو گیر می افتی ها

تو مگه باده فروشی که همه مست تو اند / تو مگه ساغر عشقی که همه معشوق تو اند

منشین با همگان ای گل زیبای دلم / که به ظاهر همه مشتاق و خریدار تو اند

هر که دیوانه نشد از عشق تو عاقل نیست / آنکه نشناخت تو را معرفتش کامل نیست 

من یاد خوش دوست به دنیا ندهم/لبخند خوشش به حور رعنا ندهم

گر یاد کند مرا هر از گاهی چند/گرد رخ وی به چشم زیبا ندهم

بوسه یعنی لذت دلدادگی / لذت از شب لذت از دیوانگی

بوسه آغازی برای ما شدن / لحظه ای با دلبری تنها شدن

بوسه آتش می زند بر جسم و جان / بوسه یعنی عشق من با من بمان